Współpraca asystenta rodziny z dzieciakami z III c z SP nr 39 w Kielcach
Przyszła do nas niespodziewanie, nagle, taka niezapowiedziana, niezaplanowana – WSPÓŁPRACA. Tak, współpraca pomiędzy Miejsko – Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Pierzchnicy a klasą III c ze Szkoły Podstawowej nr 39 w Kielcach.
Od czego się zaczęło? Od prostej i swobodnej rozmowy. Od relacji pomiędzy dorosłym a Leną i Igorem - przedstawicielami klasy III c. Można powiedzieć, że ta współpraca rozpoczęła się od pytań i odpowiedzi, od zaciekawienia pracą wykonywaną przez asystenta rodziny, od wrażliwości, która pojawiła się w dzieciach. Wszystko co wydarzyło się w następnej kolejności było bardzo naturalne, pozbawione przymusu, kontroli, oceny, a wiązało się z szacunkiem do pomysłu, chęcią zaangażowania innych, czyli wychowawczyni oraz całej swojej klasy.
I udało się! Wszyscy zaproszeni do pomocy wyrazili chęć współpracy. W taki prosty sposób p. Agnieszka (wychowawczyni klasy III c) oraz Oliwia, Pola, Wiktor, Olek, Wojtek, Sasza, Lenka, Adaś, Piotrek, Nikola, Marysia, Marcelina, Zuzia, Amelka, Maja N., Igor P, Krystian, Igor S., Marcel, Maja Sz., Mateusz oraz asystent rodziny z MGOPS w Pierzchnicy rozpoczęli wspólną drogę pomocy.
To dzieciaki z III c z SP nr 39 zainicjowały całą współpracę, to one również wychodzą z propozycjami, pomysłami, inspiracjami.
Dla jednej z dziewczynek, której pomagam jako asystent rodziny stworzyli mnóstwo zadań z zakresu matematyki, jęz. polskiego, jęz. angielskiego, przyrody, wiedzy o świecie. Ci młodzi ludzie pomogli mi utworzyć grę edukacyjną, która jest mi pomocna w realizowanych zajęciach. Dzięki temu stworzyłam przestrzeń, w której poprzez grę pomagam dziecku pokonywać własne trudności, pokazuję nowe aspekty wykonywanych zadań, inspiruję do powracania i powtarzania poznanej wiedzy. W tej przestrzeni jest miejsce na pomyłkę, na wspólne układanie puzzli, na budowanie dziwnych budowli z patyczków, na tabliczkę mnożenia, na poznawanie rzeczowników, czasowników, na ćwiczenia fizyczne, czyli pajacyki, podskoki, przysiady. Jest również czas na gorszy dzień, na niechęć do zadań, jest czas na naturalność i dawanie spokoju oraz na wspólną rozmowę dorosłego z dzieckiem a raczej dziecka z dorosłym.
Tak przedstawia się obraz pokazujący współpracę dzieci z dziećmi, dzieci z dorosłymi. Jestem szczerze wdzięczna za taki rozwój sytuacji oraz za możliwość ciągłego uczenia się drugiego, zdecydowanie młodszego CZŁOWIEKA.
Co będzie dalej? Nie wiem. Poczekam na inicjatywę dzieciaków z III c bo to one są inspiracją do kolejnych działań, to one zdały egzamin z otwartości na drugiego człowieka.
Klaso III c wraz z p. Agnieszką, do zobaczenia na dalszej ścieżce współpracy!
Martyna Jamrożek
Asystent rodziny
Miejsko – Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Pierzchnicy
Najnowsze aktualności
