Chcąc pomóc, wesprzeć rodzinę w pokonywaniu trudności warto być uważnym na zachowania, słowa – ich nadmiar albo brak – u dziecka.

Dziecku w wieku szkolnym bywa trudno odnaleźć swoje miejsce w grupie. Powodów takiej sytuacji może być wiele. To sytuacja mocno indywidualna. Zdarza się, że dostrzegam problemy, o których wiem, że są trudne do pokonania nawet dla dorosłych, a przecież doświadcza ich dziecko. Istota, która dopiero poznaje świat, uczy się relacji, nabywa umiejętności bycia i życia w grupie, poznaje swoje emocje, stara się z nimi sobie radzić wzorując się na tym co przekazują najbliższe osoby, najczęściej rodzice. To nie jest łatwy proces dla dziecka, które boryka się czasami z trudnościami w najbliższych relacjach, nie potrafi poradzić sobie z trudnościami w nabywaniu nowych umiejętności. Dlatego chcąc pomóc rodzinie, niejednokrotnie wspieram również dziecko. Pracuję z nim systematycznie, powoli, bez pośpiechu. Moje zajęcia kompensacyjne są na pewno nieidealne. Mamy czas na przybicie „piątki”, „żółwika”. Jest uśmiech na buzi, radość, głośny śmiech. Czasami słyszę również „nudzi mnie to już”, dostrzegam na twarzy grymas niechęci, znużenia. W takich sytuacjach zmieniam plan działania. Proponuję coś innego, pozwalam dokonywać wyboru dziecku, akceptuję propozycje tej młodszej osoby. Taki sposób współpracy z dzieckiem sprawdza się w mojej pracy. Dzięki temu mogę obserwować powolne zmiany w dziecku. Staje się ono bardziej otwarte, nie ma lęku przed krytyką, oceną. Wspólnie cieszymy się z dobrze ułożonego słowa, zdania, znalezionej różnicy w podobnych rysunkach. Razem też wykonujemy ćwiczenia fizyczne – skaczemy, chodzimy do tyłu, rzucamy do celu, a nawet układamy puzzle, budujemy najwyższe wieże z drewnianych klocków czy wyjątkowe budowle z patyczków.  Po prostu spędzamy ze sobą dobry czas, a przy tym uczymy się poprzez zabawę.

Praca na rzecz rodziny poprzez pomaganie dziecku, dostrzeganie jego potencjału, wspieranie przy dokonywaniu wyboru, uczenie ponoszenia konsekwencji własnych decyzji to elementy mojej pracy, które realizuję poprzez zajęcia kompensacyjne. To działania, które rozwijają dziecko, ale również uwrażliwiają mnie jako Asystenta Rodziny na trudności z jakimi ma prawo borykać się każde dziecko. Dlatego jako rodzic /opiekun staraj się być wrażliwy, uważny i otwarty na wyjątkowość każdego dziecka.

Martyna Jamrożek

Asystent Rodziny

Miejsko - Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Pierzchnicy

Najnowsze aktualności