Asystent Rodziny i klasa 3c z SP 39 - współpraca
Jakiś, nieokreślony czas temu nasze drogi się spotkały. Moje oraz dzieciaków z klasy 3c i Pani Agnieszki – wychowawczyni klasy. To zasługa ogólnego zamknięcia, która nas wszystkich dotknęła. Okazuje się, że nawet rzeczona nieoczekiwana, przymuszona izolacja dała nam coś wyjątkowego. Współpracę. Relację. Znajomość. Szacunek. Nieidealność. Wspólną przestrzeń.
Dzieciaki okazały się inspiracją. Pokazywały radość, zaangażowanie, pomysłowość, otwartość. Powoli, wspólnie stworzyliśmy grę. Taką prostą, planszową, z zadaniami do wykonania. Były też prezenty urodzinowe, zrobione ręcznie, z ogromną dziecięcą czułością i wrażliwością. A ostatnio powstały samodzielnie, po dziecięcemu robione i pisane albumy z miejscami, o których warto wiedzieć, a może nawet kiedyś, w przyszłości odważyć się zobaczyć? Może, nie wiem. Wszystkie te rękodzieła pomagają mi w moich działaniach, w mojej pracy Asystenta Rodziny.
Ta współpraca była tkana powoli, bez pośpiechu. Nasze pomysły pojawiały się niespiesznie. Choć sam zamysł współdziałania Asystenta Rodziny oraz grupy dzieciaków z klasy 3c ze Szkoły Podstawowej 39 w Kielcach mógłby okazać się niemożliwy. Ostatecznie stał się synergią, czymś nowym, inspirującym.
Zbliża się koniec roku szkolnego, za chwilkę rozpoczną się wakacje. Dzieciaki z klasy 3c już niedługo staną się uczniami klasy 4. Może jeszcze uda nam się dalej, wspólnie coś wyjątkowego zrobić. Nie wiem tego, czas pokaże. A ponieważ wielu rzeczy nie możemy zaplanować, przewidzieć, dlatego kilka dni temu odwiedziłam te dzieciaki, na ich terenie, w szkole. Pojechałam do nich. Powiedziałam do każdego z nich najprostsze słowo „DZIĘKUJĘ” i podarowałam malutki prezent. Na pamiątkę, choć może jeszcze kiedyś, coś, wspólnie zrobimy, może się spotkamy, zadziałamy? W zamian dostałam po raz kolejny otwartość i zachętę do dalszej współpracy, może z dzieciakami już z klasy 4, może z Panią Agnieszką i jej nową klasą 1? Zobaczymy. Poczekam z prostą i dziecięcą ciekawością i niecierpliwością, której towarzyszy wdzięczność za spotkanie i wspólne towarzyszenie dzieci i dorosłych.
Martyna Jamrożek
Asystent Rodziny
Miejsko – Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Pierzchnicy