Żołnierze wyklęci – określenie żołnierzy podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego, stawiających opór próbie sowietyzacji Polski i podporządkowania jej ZSRR w latach 40. XX w., ostatni „żołnierz wyklęty” – Józef Franczak ps. „Lalek” zginął w obławie w Majdanie Kozic Górnych pod Piaskami prawie dwadzieścia lat po wojnie – 21 października 1963 roku.

  Od 2011 roku, 1 marca został ustanowiony świętem państwowym, poświęconym żołnierzom zbrojnego podziemia antykomunistycznego.

Jest to data szczególnie symboliczna dla żołnierzy antykomunistycznego podziemia, gdyż tego dnia w 1951 roku wykonany został wyrok śmierci na kierownictwie IV Komendy Zrzeszenia,„Wolność i Niezawisłość".

Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych uchwalony został Ustawą 3 lutego 2011 r., by przywrócić pamięć i oddać należną cześć tym, którzy po zakończeniu wojny nie złożyli broni i nadal walczyli o wolną i demokratyczną Polskę. To szczególny dzień, w którym cała Polska przywraca pamięć o uczestnikach polskiego podziemia niepodległościowego walczących po 1944 r. z reżimem komunistycznym. Po kilkudziesięciu latach zapomnienia ich bohaterska i niezłomna postawa zostaje uświadamiana współczesnym Polakom. Ideą przewodnią tego państwowego święta jest uświadamianie rodakom prawdy o roli, jaką ci niezłomni żołnierze, którzy po zakończeniu II wojny światowej nie złożyli broni, ale podjęli opór przeciwko komunistycznemu reżimowi, odegrali w naszej powojennej historii. Przyjmuje się, że w powojennej konspiracji niepodległościowej działało bezpośrednio do 200 tysięcy ludzi, a w oddziałach partyzanckich blisko 20 tysięcy. Oddajmy hołd niezłomnym bohaterom antykomunistycznego podziemia, mordowanym, katowanym i wyklętym za obronę naszej niepodległości.

(źródło: Internet)